Autorskie programy profilaktyczne

1. Dla Organów Prowadzących szkoły podstawowe, gimnazja i szkoły średnie w zakresie działań profilaktycznych kształcący umiejętności tworzenia matryc działań wychowawczych oraz pisania Programów Wychowania i Kształcenia.

2. Program przeprowadzenia cyklu szkoleń-warsztatów tworzących sprzyjające warunki do aktywizacji środowisk lokalnych.

3. Program szkolenia dla kandydatów na rodziny zastępcze działające na zasadach pogotowia rodzinnego.( w ramach programu „Bliżej siebie”)

4. Wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży oraz tworzenie zintegrowanych programów pomocy środowiskowej .

5. Profilaktyka problemów dzieci i młodzieży, w tym tworzenie i realizacja programów profilaktyki środowiskowej .

6. Program adaptacyjno- wychowawczy dla pedagogów i wychowawców klas gimnazjalnych kształcący umiejętności diagnozy wychowawczej środowiska szkolnego i tworzenia sprzyjającego klimatu pomocowego dla młodzieży.

7. Program warsztatowy - konstruowanie Szkolnego Programu Wychowania krok po kroku.

8.Program dla szkolnych liderów i specjalistów zajmujących się problematyka wychowawczą i współpracą z młodzieżą w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach średnich w zakresie działań profilaktycznych, kształcący umiejętności tworzenia matryc działań wychowawczych oraz pisania szkolnych programów wychowawczych i profilaktycznych.

Żyjesz wśród ludzi

Jeśli Chcesz sobie odpowiedzieć na pytanie KIM JESTEM zauważysz zapewne, że Twój obraz uzależniony jest w dużej mierze od tego jak układają się Twoje stosunki z otoczeniem, czego pragniesz i do czego dążysz – bowiem żyjesz wśród ludzi. To dzięki ludziom, którzy Cię otaczają możesz zaspakajać swoje potrzeby. Zatrzymajmy się teraz trochę dłużej nad tym, jakie są Twoje potrzeby i w jaki sposób je zaspakajasz, dzięki obecności drugiego człowieka.

Istnieje wiele różnych psychologicznych podziałów potrzeb psychicznych człowieka.

Każda z nich wymienia szereg różnych. Przyjrzyjmy się bliżej tym potrzebom, których zaspakajanie wymaga obecności drugiego człowieka:

• potrzeba agresywności: ukierunkowana na przezwyciężanie siłą opozycji, prowadzenie walki, atakowanie przeciwników, przeciwstawianie się innym ludziom itd. Towarzyszą jej emocje takie jak; irytacja, złość, wściekłość, rozdrażnienie, nienawiść czy mściwość. Przejawia się ona w:

a. formie słownej – ośmieszanie, krytykowanie, pomniejszanie wartości, poniżanie, pozbawianie

głosu itd.

b. zachowaniu – potrącanie, usuwanie z drogi, ograniczanie wolności,napastliwość, niszczenie

przedmiotów itp.

c. formie ukrytej – oglądanie scen agresywnych, preferowanie literatury przemocy itd.

Agresja może być kierowana na zewnątrz ( do innego człowieka) lub do wewnątrz ( kiedy człowiek niszczy samego siebie). Nasilenie tej potrzeby wyraźnie zmienia się w trakcie życia człowieka, najsilniejszym jest okres dojrzewania.

• potrzeba dominowania: obejmuje pragnienie kontrolowania swojego otoczenia i kierowania jego działaniem, potrzeba ta jest podstawa tworzenia hierarchii społecznej i często łączy się potrzebą agresywności.
• potrzeba autonomii : obejmuje pragnienia uzyskania poczucia wolności, zerwania krępujących więzów międzyludzkich.
• potrzeba poniżania się i uległości: manifestuje się przez bierne poddawanie się biegowi zdarzeń, postawa rezygnacji, przyznawania się do wszelkich nawet nie zawinionych win.
• potrzeba izolacji i odosobnienia: obejmuje tendencję do separowania się od osób ( zwłaszcza nie lubianych ), unikania itp.
• potrzeba unikania odrzucenie: ma charakter obronny człowieka przed naganą czy odwetem społecznym. Celem jest unikanie prawdziwego lub nie potępienia.
• potrzeba stowarzyszania się: obejmuje pragnienia nawiązywania kontaktów pozyskiwania czyichś uczuć i zaufania.
• potrzeba doznawania opieki i wsparcia: obejmuje podstawowe pragnienia tego, aby odczuwać bliską obecność kogoś akceptowanego, kto w razie potrzeby może służyć pomocą i wsparciem.
• potrzeba dostarczania opieki i wsparcia: sprowadza się do okazywania sympatii i dostarczania opieki osobom spostrzeganym jako słabe i bezbronne (np. dzieciom itp.)
• potrzeba uzewnętrzniania siebie przed otoczeniem: obejmuje pragnienie pokazania siebie , intrygowanie sobą , koncentrowaniem na sobie uwagi. Wiodąca emocja to próżność.
• potrzeba wyczynu: to pragnienia bycia kimś najlepszym czy najsprawniejszym w każdej dziedzinie.

Jak widzisz potrzeby te ( oraz inne) wpływają w sposób istotny na jakość Twoich

kontaktów z otoczeniem. To dzięki nim możesz doświadczać poczucia bliskości,

bezpieczeństwa i akceptacji, ale również odrzucenia lekceważenia itp. One z kolei ,

a także sposób ich zaspakajania zależą od Ciebie. Tak więc Twoje kontakty z ludźmi

zależą od Ciebie.

• Czy masz tego świadomość?

• Czy wiesz w jaki sposób robisz, że ludzie traktują Cię w taki właśnie sposób?

• Czy znasz swoje mocne strony i swoje braki w kontaktach z ludźmi?

Odpowiedz poniżej:

Na podstawie dostępnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk

TWOJE PRAWA

Jeśli przyjrzysz się stosunkowi do samej Siebie oraz przeanalizujesz postawę wobec innych, możesz wyróżnić cztery możliwe nastawienia życiowe.

- Ja nie jestem w porządku – ty nie jesteś w porządku – pozycja typowa dla dziecka

w pierwszym

okresie życia. Osoba dorosła o takim nastawieniu szuka kontaktów z ludźmi silnymi,

zaradnymi,

sama jest oczekujące , szybko rezygnująca. Postawa ta w skrajnym wymiarze prowadzi do

poddawania się, a nawet samobójstwa.

- Ja nie jestem w porządku – ty nie jesteś w porządku – pozycja charakterystyczna dla

dziecka po ukończeniu 1 roku życia. Osoba dorosła o takim nastawieniu doświadcza

poczucia opuszczenie i poddaje się trudnościom życiowym, wycofuje się z życia.

- Ja jestem w porządku – ty nie jesteś w porządku – pozycja ta jest typowa dla dziecka 2-3

letniego. Osoba dorosła takim nastawieniu jest niezdolna do obiektywnej oceny własnego

udziału w dziejących się wydarzeniach. Ona jest zawsze w porządku, to inni nie. Otacza się

ludźmi schlebiają , a których obdarza pogardą.

- Ja jestem w porządku – ty jesteś w porządku – postaw ta jest jakościowo inna od trzech

pozostałych, bowiem świadoma i opiera się na wierze i działaniu. Tej nowej postawy nie osiągnie

się biernie w wyniku rozwoju , lecz w drodze samodzielnych działań w kierunku własnego

rozwoju. Jedną z dróg jest zachowanie asertywne.

ASERTYWNOŚĆ – umiejętność , dzięki której możesz otwarcie wyrażać swoje myśli,

uczucia i przekonania, nie lekceważąc jednocześnie myśli, uczuć i przekonań swojego

rozmówcy. Jest ona zdecydowanie różna od agresji i uległości, albowiem :

AGRESJA –polega na respektowaniu własnych praw z jednoczesnym lekceważeniem

cudzych praw. Zachowania agresywne podejmujesz gdy:

1. obawiasz się , że nie osiągniesz zamierzonego celu
2. nie wierzysz w sama siebie
3. wcześniej działania agresywne okazało się skuteczne
4. chcesz zwrócić na siebie uwagę
5. chcesz zademonstrować swoją siłę
6. chcesz wyładować swoją złość lub niezadowolenie
7. chcesz manipulować innymi.

ULEGŁOŚĆ – polega na respektowaniu cudzych praw i lekceważeniu praw własnych. tak

zachowujesz gdy:

1. boisz się utarty uznania
2. boisz się reakcji otoczenia
3. uważasz, że przede wszystkim powinieneś być grzeczny
4. chcesz unikać konfliktów
5. chcesz manipulować innym .

Kiedy natomiast podejmujesz zachowania asertywne , to:

1. jesteś zadowolony z siebie
2. masz szacunek do siebie i innych ludźmi
3. masz szansę osiągać własne cele i zaspakajać swoje potrzeby
4. nie ranisz innych
5. jesteś uczciwy wobec siebie i innych
6. uzyskujesz poczucie kontroli nad własnym życiem
7. rozbudowujesz poczucie własnej wartości i odpowiedzialności.

Jedyne ryzyko, jakie wtedy ponosisz, to ,że Możesz nie być lubiany za wyrażanie swoich odczuć, zaś Twoje działanie może być określane jako przebojowe. Jak więc widzisz nie ma tutaj krzywdy ludzi, z którymi się stykasz .

Wszystkie zachowania asertywne opierają się na zestawie praw Fensterheima.

I . MASZ PRAWO DO ROBIENIA TEGO CO CHCESZ DOPÓTY – DOPÓKI NIE RANI TO KOGOŚ INNEGO

II. MASZ PRAWO DO ZACHOWANIA SWOJEJ GODNOŚCI POPRZEZ ASERTYWNE ZACHOWANIE – NAWET JEŚLI TO KOGOŚ RANI - DOPÓTY, DOPÓKI TWOJE INTENCJE NIE SĄ AGRESYWNE, LECZ ASERTYWNE .

III . MASZ PRAWO DO PRZEDSTAWIANIA INNYM SWOICH PRÓŚB - DOPÓTY, DOPÓKI UZNAJESZ , ŻE DRUGA OSOBA MA PRAWO ODMÓWIĆ.

IV. ISTNIEJĄ TAKIE SYTUACJĘ MIĘDZY LUDŹMI, W KTÓRYCH PRAWA NIE SĄ OCZYWISTE . ZAWSZE JEDNAK MASZ PRAWO DO PRZEDYSKUTOWANIA TEJ SPRAWY Z DRUGĄ OSBĄ I WYJAŚNIENIE JEJ.

V. MASZ PRAWO DO KORZYSTANIA ZE SWYCH PRAW.

Pamiętaj, że zachowując się asertywnie; bronisz swoich własnych praw, uznajesz jednocześnie prawa innych; wyrażasz swoje odczucia, postawy i potrzeby; a tym samym Twoje stosunki z ludźmi nacechowane są wiarą w siebie i szacunkiem dla siebie i innych ludzi.

Na podstawie dostępnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk

Razem czy osobno ?

Podstawą nawiązywania kontaktów między ludźmi ( tzw. interpersonalnych) jest przekazywanie sobie przez nich informacji. Chcąc być poznanym przez drugiego człowieka ( a więc być z nim a nie obok niego), rozpoczynamy zawsze od wymiany informacji o tym, co myślimy, czujemy, czy sądzimy. W porozumiewaniu się między ludźmi występują zawsze takie podstawowe elementy jak:

1. osoba nadająca komunikat
2. osoba odbierająca komunikat
3. treść komunikatu ( informacji)
4. kanał informacyjny ( sposób przekazywania informacji)

W trakcie uczestniczenia w niniejszym programie wiele razy Będziesz miał możliwość usprawnienia swojego sposobu porozumiewania się. Teraz skoncentrujmy się pokrótce na następujących zagadnieniach:

1. co to jest i jaka rolę pełni komunikacja niewerbalna ( bez użycia słów),

b. jakie są poziomy komunikacji werbalnej (przy użyciu słów),

3. na czym polegają bariery komunikacyjne,
4. jak wykorzystać w porozumiewaniu się aktywne słuchania.

Komunikacja niewerbalna: polega na przekazywaniu informacji bez użycia słów. Dokonuje się to między innymi przez:

1. sposób w jaki siedzimy, stoimy, chodzimy, witamy się itp.
2. sposób w jaki organizujemy swoje otoczenia fizyczne, gdzie mieszkamy, pracujemy
3. nasz wygląd zewnętrzny; mimika twarzy, sposób czesania itp.
4. nasz ton głosu, tempo mówienia
5. gestykulacja
6. nasze otoczenie zewnętrzne (znajomi, przyjaciela itp.)

Komunikaty niewerbalne stanowią 65% wszystkich komunikatów nadawanych przez Ciebie.

Poziomy komunikacji werbalnej – dotyczą porozumiewania się przy użyciu słów, które obejmują jedynie 35 % komunikatów, ale stanowi podstawę porozumiewania się;

Poziom faktyczny – najwyższy poziom bezpieczeństwa rozmówców. Polega na swobodnej rozmowie na mało istotne tematy.

Poziom instrumentalny – skoncentrowany na przekazywaniu konkretnych instrukcji lub poleceń ( np. u fryzjera – co ma zrobić z Twoimi włosami itp.)

Poziom afektywny – charakteryzuje się osobistym tonem i nastawieniem do rozmówcy. Stosuje się wtedy, gdy czujesz się bezpieczna w stosunku do rozmówcy, gdy chcesz aby poznał Twój świat wewnętrzny.

Bariery komunikacyjne – komunikacja werbalna często doprowadza do sytuacji, że burzy poczucie bezpieczeństwa , dzieje się tak na skutek istnienia barier komunikacyjnych. R. Bolton wyróżnia trzy poziomy barier:

a. osądzanie

2. decydowanie za innych

c. uciekanie od cudzych problemów

Osądzanie – polega na narzucaniu innym osobom własnych wartości, oraz konstruowaniem za nich własnych pomysłów, formy osądzania;

1. krytykowanie – „ty zawsze masz dziwne pomysły”
2. obrażanie – „jesteś za leniwy, żeby to zrobić”
3. orzekanie – „brakuje ci dobrej woli”
4. chwalenie w celach manipulacyjnych – „widzisz, że gdy się postarasz, to nawet ci się udaje”

Decydowanie za innych – polega na uniemożliwieniu innym samodzielnego rozwiązywania swoich trudności, formy to;

a. rozkazywanie – „masz to zrobić i nie mów, że cię boli głowa”

b. stosowanie gróźb – „ jeśli nie przeprosisz mamy nie dostaniesz kieszonkowego”

3. moralizowanie – „człowiek w twoim wieku tak się nie zachowuje”

d. wypytywanie – zadawanie zbyt wielu intymnych pytań.

Uciekanie od cudzych problemów – unikanie sytuacji, w których możemy spotkac się ze światem przeżyć drugiego człowieka, formy to;

1. doradzanie – najlepiej będzie jeśli...”
2. zmiana tematu
3. logiczne argumentowanie – jak się solidnie przyłożysz do nauki, to nadrobisz zaległości.
4. pocieszanie – „ nie martw się’

Aktywne słuchanie – jest to nadawanie komunikatów i unikanie barier komunikacyjnych, ważne żeby tak rozmówca jak i odbiorca uzewnętrzniał swoje słuchanie pomagając mówiącemu.

Jakże niestety często jest, żę ( pomyśl czy u Ciebie też)

5. czekasz tylko na możliwość wejścia w słowo mówiącemu, aby zaprezentować swój punkt widzenia
6. słuchasz wybiórczo, czyli słuchasz tylko tego co chcesz
7. nie pozwalasz rozmówcy dokończyć zaczętej myśli, wpadasz mu w słowo i kończysz za niego rozpoczęte zdanie.

Co zatem zrobić , aby słuchać aktywnie, podstawa są trzy z a l e c e n i a:

1. ROZPOCZYNAJ od pytań otwartych, zaczynających się od; kto?, co?, jak?, itd.

2. PRZYSŁUCHUJ się nie tylko odpowiedziom na pytanie, ale także innym informacjom

( komunikaty niewerbalne – gesty, ruchy, itp.)

3. UZEWNĘTRZNIAJ określone informacje o samej sobie

Ponadto warto nabyć takich umiejętności jak:

odzwierciedlanie – czyli mówienie rozmówcy o tym jakie są naszym zdaniem jego odczucia – „jesteś więc zadowolony z tego osiągnięcia”, „zdaje się , że się zawstydziłeś”, ”mam wrażenie ,że cię zdenerwowałem” itp.

parafrazowanie – czyli przedstawianie swoimi słowami tego, co powiedział rozmówca – „ o ile dobrze cię zrozumiałem”, „ a wiec twierdzisz, że ..” , sądzisz więc, że ..” itp.

skupianie się na najważniejszym – czyli proponujemy rozmówcy wybór z szeregu informacji tej najważniejszej, która dotyczy danego tematu; - „która z tych spraw jest dla ciebie najważniejsza”, „widzę, że masz kilka spraw do załatwienia, która chcesz zająć się najpierw”, itp.

Widzisz więc , że porozumiewanie się z innymi ludźmi nie jest darem losu , lecz umiejętnością wyuczoną w trakcie życia. Jeśli Zauważasz zatem, że nie jesteś rozumiana, że nie rozumiesz innych, że brakuje CI informacji o ludziach lub zjawiskach – to jest to informacja , że warto usprawnić swoje umiejętności komunikacyjne.

Na podstawie dostępnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk

Jak rozwiązywać konflikty ?

Na ogół uważa się, że konflikty mają znaczenie destrukcyjne i że zaburzają rozwój, niszczą osoby w nich uczestniczące. Tymczasem destrukcyjne nie są konflikty, lecz niepowodzenia w ich rozwiązywaniu. Sam konflikt jest wartościowy, bowiem prowadzi do zmian, rozwoju, budzi ciekawość i możliwości twórcze.

Twoja działalność w lokalnej społeczności wiązać się będzie również z szeregiem konfliktów, dotyczących różnych ludzi i zjawisk. Proponuje Ci zatem zapoznanie się i próba wykorzystania w działaniu tzw. Negocjacji opartych na zasadach ( inaczej negocjacji wokół meritum), są one trudne, ale skuteczne:

Ten sposób negocjacji bazuje na czterech zasadach:

1. Ludzie - oddziel od problemu
2. Interesy – skoncentruj się na interesach, a nie na stanowiskach ( punktach widzenia)
3. Możliwości rozwiązań – opracuj wiele różnych możliwości rozwiązania, zanim podejmiesz decyzje
4. Kryteria – domagaj się, aby wynik rozmów oparty był na obiektywnych kryteriach.

I przebiega przez trzy Fazy:

I FAZA ANALIZY w której zbiera się informację, dzieli na grupy i poddaje obróbce

myślowej.

II FAZA PLANOWANIA planuje się w oparciu o w/w możliwości rozwiązania problemu,

konfliktu.

III FAZA DYSKUSJI gdy strony spotykają się ze sobą, poszukują porozumienia.

Przyjrzyj się teraz bliżej temu, na czym polegają podstawowe zasady prowadzenia

negocjacji opartej na zasadach:

ZASADA I ODDZIEL LUDZI OD PROBLEMU

ZASADA II KONCENTRUJ SIĘ NA INTERESACH, NIE NA STANOWISKACH

ZASADA III ZNAJDŹ MOŻLIWOŚCI KORZYSTNE DLA OBU STRON

ZASADA IV NALEGAJ NA STAWIANIE OBIEKTYWNYCH KRYTERIÓW

Tyle teorii na temat „ negocjacji opartych na zasadach, szczegóły i ćwiczenia wymagają

samodzielnego cyklu spotkań.

Na podstawie dostepnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk

Co zrobić i jak się pozbyć zmartwień?

Techniki pozbywania się zmartwień, etapy rozwiązywania problemów ;

Etap I Przeanalizuj sytuacje na zimno i uczciwie, żeby stwierdzić,

jakie konsekwencję mogą wyniknąć z tego niepowodzenia.

Etap II Po przeanalizowaniu wszelkich możliwych konsekwencji postanów,że

w najgorszym razie ponieść konsekwencje tego niepowodzenia.

Etap III Od tego momentu poświęcaj cały czas i energie na próbę polepszenia

najgorszego wariantu sytuacji, z którym już się pogodziłeś.

Zastosowanie tej techniki - metody radzenia sobie z problemami powoduję, że sprowadza ona nas na ziemie z „czarnych obłoków” myśli, w których błądzimy, bo jesteśmy oślepieni zmartwieniem. Metoda ta sprawia, że wiemy na czym stoimy

no bo jak nie staniemy na twardym gruncie, to jak możemy liczyć na to, że coś rozsądnego uda nam się wymyślić?

Profesor William James ( ojciec psychologii stosowanej) zalecał swoim studentom;

„ Zaakceptujcie fakty. Zróbcie to, ponieważ akceptacja tego, co się wydarzyło, jest pierwszym krokiem do sprostania ich konsekwencjom”

PRAWDZIWY SPOKÓJ UMYSŁU POCHODZI OD ZAAKCEPTOWANIA NAJGORSZEGO. DLA NASZEGO UMYSŁU OZNACZA TO , JAK SĄDZE UWOLNIENIE ENERGII (Ling Ytang – filozof)

Dla umysłu oznacza to uwolnienie nowej energii!, bowiem jak pogodziliśmy się już z najgorszym, to nie mamy już nic do stracenie – oznacza to, że możemy zyskać energię !

„...Kiedy już zdałem sobie sprawę z najgorszych możliwych konsekwencji zaistniałej sytuacji i postanowiłem, jeśli będzie trzeba pogodzić się z tym, natychmiast odetchnąłem i ogarnął mnie spokój, jakiego nie zaznałem od wielu dni. Byłem w stanie myśleć...” - Wilis H.Carrier –( twórca techniki rozwiązywania problemów.)

W sytuacjach, których nie stosujemy metody radzenia sobie z problemem

NIE MYŚLIMY TYLKO MARTWIMY SIĘ!!!

Historia Earl P. Hanleya ilustruje najbardziej, jak zastosowanie technik radzenia sobie z problemem pomaga żyć;

...” Po pierwsze zdałem sobie pytanie: Co najgorszego może mnie spotkać” - odpowiedź brzmiała śmierć.

Po drugie , przygotowałem się na jej przyjęcie. Zaakceptowałem to, bo nie miałem innego wyboru. Po prostu musiałem. Lekarze przecież twierdzili, że mój przypadek jest beznadziejny .

Po trzecie, próbowałem uratować sytuację, biorąc z życia tyle , na ile pozwalał krótki czas, który mi jeszcze pozostał. Gdybym po wejściu na pokład statku nadal się martwił , drogę powrotną przebyłbym bez wątpienia w swojej trumnie ( miał ja na pokładzie – przyp aut.). Ale rozluźniłem się i zapomniałem o kłopotach. Spokój umysłu dodał mi sił, które ocaliły mi życie...”

ZASADA DRUGA

jeśli masz problem, zastosuj metodę – technikę Willisa H.Carriera:

1. Zadaj sobie pytanie: co najgorszego może ci się przydarzyć?
2. Przygotuj się na przyjęcie tego,jeśli będzie trzeba.
3. Potem spokojnie, wychodząc od najgorszego zacznij ratować,

co tylko się da.

A teraz usiądź i napisz – jak możesz stosując powyższą metodę rozwiązać swój problem, który dziś się pojawił, napisz poniżej:

1. .............................................................................................................................

........................................................................................................................................

.........................................................................................................................................

2. .................................................................................................................................

.........................................................................................................................................

.........................................................................................................................................

3. .................................................................................................................................

.........................................................................................................................................

.........................................................................................................................................

A teraz pomyśl, czy można tak!!!

Na podstawie dostępnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk

Co warto wiedzieć o zmartwieniu

Żyj odgrodzony od przeszłości i przyszłości

ZASADA I

Żyj odgrodzony od przeszłości i przyszłości. Nie przejmuj się tym, co będzie.

Po prostu żyj od poranka do zmierzchu.

Naszym głównym celem nie powinno być wypatrywanie tego, co odległe i niewyraźne , lecz czynienie tego, co leży w zasięgu naszej ręki - (Th.C.)

Poniżej fragment wykładu, jaki wygłosił prof. Osler ( guru światowej medycyny) do studentów, oto ten fragment;

„ ...Każdy z nas jest maszynerią o wiele cudowniejszą niż ten olbrzymi liniowiec i ma do przebycia o wiele dłuższą drogę. Namawiam was ( studentów) gorąco, abyście nauczyli się tak kontrolować te maszynerie ( życie – mój przypis)by móc żyć w dnoszczelnych przedziałach. Jest to bowiem najlepsza metoda zapewnienia bezpieczeństwa podróży. Wejdźcie na mostek i sprawdźcie, czy mechanizm działa, a potem przyciśnijcie guzik i obserwujcie, jak żelazne grodzie odcinają was od przeszłości – martwych dni, które przeminęły. Kolejny przycisk oddzieli was od przyszłości – dni, które maja dopiero nadejść. Wtedy dopiero będziecie bezpieczni w teraźniejszości....ODETNIJCIE SIĘ OD PRZESZŁOŚCI, NIECH MARTWE DNI SAME CHOWAJA SWYCH ZMARŁYCH... ODTNIJCIE SIĘ OD PRZYSZŁOŚCI, KTÓR WIELU GŁUPCOM WSKAZAŁA DROGE DO ŚMIERCI.... Jeżeli dzisiaj obciąży was przeszłość i przyszłość ,będziecie szli na chwiejnych nogach. Dlatego nie myślcie o przyszłości..... PRZYSZŁOŚC JEST DZIŚ ... NIE MA JUTRA Tylko dziś możecie się uratować. Człowiek, który martwi się o swoją przeszłość, traci energię i obciąża swój umysł.

Szczelnie zamknijcie przednie i tylne grodzie. Nauczcie się żyć odgrodzeni od przeszłości i przyszłości

„..Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj ( Jezus) – modlitwa nie namawia do lekceważenia, lecz do proszenia o chleb każdego dnia.

Bo przecież nie możemy zjeść chleba, który upieką dopiero jutro

Nie troszczcie się o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy..” ( Ewangelia wg św. Mateusza, tłum. W. Prokulski)

Dobre myślenie opiera się na przyczynach i skutkach wydarzeń oraz prowadzi do logicznych, konstruktywnych wniosków. Złe myślenie powoduje często napięcia i załamania nerwowe.

Opowieść Teda......”Ted chcę abyś traktował swoje życie jak klepsydrę. W górnym pojemniku klepsydry znajduje się tysiące ziarenek piasku i wszystkie one wolno przesączają się przez wąski kanalik do dolnego naczynia. Ani ty, ani ja nie możemy przyspieszyć przepływu piasku. Przez kanalik w jednej chwili zawsze będzie przechodzić tylko jedno ziarenko, chyba że zepsujemy klepsydrę. I ty i ja i wszyscy inni ludzie nie są jak ta klepsydra. Kiedy zaczynamy dzień, czekają nas tysiące spraw, które tego dnia musimy załatwić. Ale jeśli nie załatwimy ich, jedna po drugiej, wolno i spokojnie, podobnie jak ziarenka piasku przesypują się w klepsydrze, z pewnością zniszczymy swoja fizyczną i psychiczną strukturę”.

Tylko jedno ziarenko piasku w jednej chwili.

Tylko jedna sprawa w jednej chwili

Każdy może unieść swój ciężar, nawet największy, aż do zmierzchu. Każdy może wykonać swoja pracę, nawet najcięższą, w ciągu jednego dnia. Każdy może prowadzić życie słodkie , cierpliwe, czyste i pełne miłości aż do zachodu słońca. O to właśnie w naszym życiu chodzi - ( R. L.S.)

Dla mądrego człowieka każdy dzień stanowi nowe życie

Wszyscy marzymy marzymy o jakiś bajkowych różanych ogrodach gdzieś za horyzontem zamiast po prostu cieszyć się różami, które zakwitły właśnie pod naszym oknem.

Dlaczego jesteśmy takimi głupcami, takimi strasznymi głupcami?

Stephen Leocook napisał kiedyś:

...” Jakie dziwne jest nasze życie. Dziecko mówi – kiedy będę duży...... Ale co to? Duży chłopiec powtarza wciąż – kiedy będę dorosły.....Gdy wreszcie dorośnie, obiecuję, że jak się ożeni, to....Czy w końcu przestaje? Nie, zaczyna myśleć dalej – kiedy przejdę na emeryturę..... A gdy osiągnie wreszcie wiek emerytalny , ogląda się już tylko za siebie na drogę, którą przebył i wydaje mu się, że omiata ją lodowy wiatr. Tak wiele stracił, ale niczego nie da się już wrócić. Zbyt późno spostrzegamy, że życie polega na życiu, w każdej godzinie i w każdym dniu.”

Większość z nas popełnia ten błąd – Żałujemy, że czegoś nie zjedliśmy wczoraj, albo zamartwiamy się się tym, co będziemy jeść jutro, zamiast po prostu zjeść kromkę chleba suto posmarowaną masłem dzisiaj tu i teraz.

„..Moje życie pełne było straszliwych niepowodzeń, z których większość nigdy nie miała miejsca” – Montaigne – filozof.

„ Pomyśl tylko, - ten poranek nigdy więcej nie wzejdzie” - Dante

ZASADA PIERWSZA

Zamknij żelazne grodzie

oddzielające cię od przeszłości i przyszłości.

Żyj tu i teraz.

Spróbuj odpowiedzieć na następujące pytania: ( pisz poniżej)

1. Czy mam skłonność do odkładania życia na później? Czy zaniedbuje

teraźniejszość, martwiąc się przyszłością albo marząc o „czarodziejskich

różanych ogrodach gdzieś za horyzontem”?

2. Czy czasem zatruwam teraźniejszość goryczą żałując rzeczy, które już się

wydarzyły i nie mam na nie wpływu.

3. Czy każdego ranka budząc myślę: „Chwytaj dzień”, z postanowieniem,

że najbliższe 24 godziny spędzę jak najefektywniej?

4. Czy potrafię wziąć z życia więcej dzięki odgradzaniu się od przeszłości

i przyszłości ?

5. Kiedy zacznę to robić? W przyszłym tygodniu?... Jutro.?...Dzisiaj?...

Na podstawie dostępnej literatury i materiałów własnych opracował i zebrał:Tomasz Cebertowicz - psychoprofilaktyk